نکاتی درباره مسیر میدان ولی عصر تا ونک که باید به آن توجه کنیم

ندای سبز آزادی: علاوه بر اهمیت نمادین میدان التحریر از دلایل دیگری آن را به مکانی مناسب برای تجمع تبدیل می کرد وجود وزارت خانه ها، تلویزیون مصر، موزه ملی مصر و... در اطراف آن بود. از سویی دیگر بر خلاف میدان آزادی در ایران این میدان یکی از پرترددترین (پیاده و سواره) میادین مرکزی قاهره است. همچنین وجود کوچه ها و خیابانهای بسیار در اطراف التحریر بر بار استراتژیک آن در برگزاری اعتراضات مردمی می افزود.
با این تفاصیل می توان نتیجه گرفت که در تهران میدانی که مشخصه های بالا را داشته باشد عملا وجود ندارد. در چنین شرایطی است که اهمیت انتخاب درست مسیر راهپیمایی بیش از پیش آشکار می شود. بررسی چینش نیروهای سرکوب در روز 25 بهمن و روزهای پس از آن نشان می دهد مسیر انقلاب-آزادی کاملا برای آنها شناخته شده و کنترل آن ساده تر است. اگر چه تغییر مسیر انقلاب به آزادی که برای بسیاری آشنا بود می تواند ریسک بزرگی باشد اما نکات مهمی است که اهمیت معرفی مسیر جدیدی و درستی این تصمیم را در برهه کنونی آشکار می کند. لطفا به نکات زیر توجه و آنها را هر چه سریعتر به دوستان و آشنایان خود ارسال نماییم.

آغاز راهپیمایی ساعت 6 عصر روز یکشنبه 22 خرداد
مسیر تجمع: میدان ولی عصر تا میدان ونک
1-مسیر خیابان ولی عصر برای نیروهای سرکوب ناشناخته مانده است. این موضوع فرصت خوبی را برای ما فراهم می کند زیرا نیروهای سرکوب بدون تمرین نمی توانند کارائی تام داشته باشند.
2- خیابان های فرعی بسیاری از ولی عصر منشعب می شوند. این خیابان ها در صورت بروز خطر می توانند به عنوان مسیرهای جایگزین مورد استفاده قرار گیرند. خیابان مطهری و عباس آباد از جمله این مکان ها می باشند که علاوه بر ارتباط با خیابان شریعتی با فرعی های بسیاری به همدیگر وصل می شوند. در اطراف میدان ونک نیز به سمت شرق خیابان گاندی و جردن قرارمی گیرند. این دو مکان پرتردد با فرعی های بسیار و پارک هایی که در آنها قرار دارد بسیار مناسب اند. همچنین خیابانهایی مانند بهار شیراز از طریق خیابان ملاصدرا در غرب نیز می تواند جزو مسیرهای جایگزین مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر خیابان های یاد شده مسیر میدان ولی عصر تا ونک پر از خیابان ها و کوچه های فرعی در دو سو می باشد. (تصاویر 1 تا 3)
3- از ساکنین این مناطق (مسیر اصلی و خیابان های منتهی) خواهشمندیم درب های منزل خود را برای دوستان سبز باز نگه دارند تا امکان دستگیری کمتر شود. در روزهای قبل نمونه های بسیاری از این کمک های بی شائبه را شاهد بودیم پس نگران نباشیم.
4- علیرغم ترافیک سنگین چون بخش وسیعی از این مسیر در طرح ترافیک نیست، ورود به آن با اتومیبل راحت تر از مسیر انقلاب-آزادی می باشد. می توانیم در یکی از مسیرهای منتهی به این خیابان اتومیبل خود را پارک کرده به جمع دوستان بپیوندیم یا با وسایل نقلیه عمومی خودمان را تا جایی در نزدیک مسیر مورد نظر برسانیم. ما گزینه دوم را پیشنهاد می کنیم.
5- شرکتهای داخلی و خارجی مهم بسیاری در خیابان های منتهی به ولی عصر (مانند مطهری، بهشتی، جردن و...) قرار دارند و این مسیر را از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار می کنند. هر گونه برخورد با ما، می تواند هزینه بسیار سنگینی برای دولت کودتا داشته باشد.
6- علاوه بر شرکتها، ادارات، وزارت خانه ها و مراکز کلیدی بسیاری در این مسیر قرار دارند. از وزارت کشور در فاطمی تا فرمانداری تهران در بهشتی و صدا و سیما در شمال میدان ونک مثالهایی از این مکان های می باشند. به دلیل وجود این گره ها، نیروهای سرکوب نمی توانند به راحتی پخش شوند و پیوسته باید تعدادی از نیروهای خود را در اطراف آنها متمرکز کنند.
7- مساله دیگر وجود چندین پارک در اطراف خیابان ولی عصر و مسیرهای منتهی به آن می باشد. علاوه بر اینکه برخورد با معترضین در این پارک ها به سادگی خیابان نیست (مخصوصا پارک ملت) پدر بزرگ ها و مادر بزرگهای سبز ما که حضور پر رنگی در تظاهرات اخیر داشته اند می توانند در آنها استراحت کنند.
8- ساختمان ها بلند و برج های زیادی که در این مسیر قرار دارند فیلمبرداری از راهپیمایی را سهل تر می کنند. ترس از فیلم برداری نیروهای کودتا را در سرکوب دودل خواهد کرد. از عزیزانی که به این مکانها دسترسی دارند خواهشمندیم از حضور پرشکوه مردم تصویربرداری کرده آن را به سرعت در اینترنت قرار دهند.
9- این راهپیمائی در پیاده روهای عریض خیابان ولیعصر انجام می شود ولذا هیچگونه اخلالی در حرکت اتومبیل ها و حمل و نقل بوجود نمی آورد .مواظب جوب های آب های عریض خیابان ولی عصر باشیم.

علاوه بر نکات بالا به توصیه های زیر نیز دقت کنیم:

قدم اول: همواره به یاد داشته باشیم که درصد کمی از نیروهای سرکوبگر توانایی برخورد دارند و قسمت بیشتری از آرایش نظامی آنها به جهت ایجاد ترس در میان افراد است.
قدم دوم: مهم‌ترین و مهاجم‌ترین نیروی سرکوب لباس شخصی‌های جوان و میان‌سال هستند. از میان این نیروها، تنها تعداد معدودی از این نیروها انگیزه برای درگیری دارند و تنها وظیفه‌شان هدایت حرکت جمعیت به کوچه‌ها است که به این ترتیب جمعیت را متفرق کنند. با این حال، توانایی بازداشت معترضان را دارند.
قدم سوم: هدف استراتژیک تجمع در میادین اصلی مسیر حرکت هست. سعی کنیم بدون درگیری و در سریع ترین زمان ممکن خود را به میادین اصلی در مسیر خیابان ولی عصر برسانید.
قدم چهارم: نیروهای سرکوب به شدت از سد معبر و جمع شدن جمعیت هراسانند و تلاش می‌کنند به هر قیمتی که شده ما را به مسیر فرعی هدایت کنند. تنها چند دقیقه ایستادن کافی است.
قدم پنجم: تا جایی که می توانیم تنها و منفرد در راه‌پیمایی شرکت نکنیم در صورت حمله سرکوب‌گران با معترضان در صورتی که بیش از ۵ یا ۶ نفر به این حرکت اعتراض کنند، مهاجمان عقب می‌نشینند.
قدم ششم: موتور، مهم‌ترین رسانه حمل و نقلی سرکوب‌گران است. با ایجاد ترافیک می‌توانیم هم آنان را در رسیدن به مقصدشان باز داریم و هم فرسوده و خسته‌شان کنیم.
قدم هفتم: در صورت بازداشت توجه داشته باشیم که ما تنها رهگذر بودیم. هیچ شاهدی مبنی بر اینکه شما قصد شرکت در تظاهرات دارید وجود ندارد. در صورت دستگیری هر نوع اتهامی را رد کنید. وارد بحث سیاسی با سرکوب‌گران نشویم. هدف آنان منفعل کردن و جدا کردن افراد فعال‌تر است. در صورتی که در زمان بازداشت صبور باشیم به ترساندنمان اکتفا و بعد از مدت کوتاهی ما را آزاد خواهند کرد.
قدم هشتم:   این راهپیمائی روی سه خواسته مشخص یعنی آزادی زندانیان سیاسی ، انتخابات آزاد و مقابله با بیکاری و گرانی که مورد تقاضای آحاد مردم است انگشت می گذارد. این خواسته ها نه خلاف قانون اساسی است و نه خلاف اسلام . بنابراین حاکمیت نمی تواند خدشه ای در مشروعیت و قانونیت مطالبات راهپیمایان وارد نماید